تأثیر نانو اکسید آهن و سولفات روی بر میزان کلروفیل، آنتوسیانین، فلاونوئید و عناصر معدنی برگ نعناع فلفلی (mentha piperita l.) در شرایط آب و هوایی کرج

به منظور بررسی تأثیر نانو اکسید آهن و سولفات روی بر صفات رنگیزه ای و عناصر مختلف برگ نعناع فلفلی (mentha piperita l.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو عامل کود آهن (نانو اکسید آهن) و کود روی (سولفات روی) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج) در سال 1392 اجرا شد. کود آهن در 4 سطح (شامل 0، 25/0، 50/0 و 75/0 گرم بر لیتر آب) و کود روی 3 سطح (شامل 0، 25 و 50 کیلوگرم در هکتار سولفات روی) در نظر گرفته شدند و به صورت برگ پاشی بکار رفتند. صفات رنگیزه ای مانند غلظت آنتوسیانین، فلاونوئید (در طول موج 270 نانومتر)، غلظت کلروفیل کل و عناصر (کلسیم، منیزیم، آهن، روی و فسفر) در برگ مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که سطوح کودهای روی و آهن بر صفات فلاونوئید و کلروفیل کل تأثیر معنی داری داشتند، اما بر میزان آنتوسیانین تأثیر معنی داری مشاهده نشد. همچنین اثر متقابل نانو اکسید آهن و سولفات روی بر تمام صفات مورد بررسی بجز آنتوسیانین در سطح 5% معنی دار بودند. بیشترین میزان آهن (57/1363 میلی گرم بر کیلوگرم) در برگ نعناع وقتی حاصل شد که از تیمار 75/0 گرم در لیتر آهن استفاده شد و کمترین میزان آن (78/1073 میلی گرم بر کیلوگرم) در محلول پاشی با غلظت 25/0 گرم در لیتر آهن بدست آمد. در مجموع نتایج تحقیق نشان داد که اثر کاربرد کود سولفات روی (میزان 25 کیلوگرم در هکتار) و کود نانو آهن (سطح 75/0 گرم در لیتر) سبب افزایش آهن برگ و متعاقب آن افزایش کلروفیل برگ شد که از طریق محلول پاشی می تواند بهینه سازی شود.